توصیه هایی برای افزایش شادی در مدرسه
بعد از خانواده محیط آموزشی بخشی مهمی از زندگی دانش آموزان را تشکیل می دهد و در فرآیند جامعه پذیری و سرنوشت آنان تاثیر دارد . از جمله عوامل مهمی که در محیط های آموزشی باید به آن ها توجه شود ، شاداب سازی محیط های آموزشی است ، اگر آموزش در محیطی شاداب ارائه شود تلاش معلمان و دست اندرکاران محیط های آموزشی به هدر نمی رود ،؛ زیرا یادگیری در محیط های شاد ، خیلی بهتر و جذاب تر از محیط های خشک و سرد و بی روح صورت می گیرد . توصیه های زیر می توانند در این باره موثر باشند :
- داشتن نور کافی و مناسب
- داشتن تابلو اعلانات مخصوص کلاس
- استفاده از رنگ های شاد و روشن در رنگ آمیزی دیوارهای و سایر وسایل کلاس با توجه به دوره تحصیلی و جنسیت دانش آموزان
- پرهیز از سخت جلوه دادن مطالب درسی
- گذشت و چشم پوشی از اشتباهات دانش آموزان و پرهیز از آمریت و اندرزگویی فراوان
- دور کردن احساس ناامید ی از دانش اموزان
- تقویت نکات قوت و جنبه های مثبت دانش آموزان
- پرهیز از سرزنش خانوادگی و فرهنگی دانش آموزان
-اهمیت دادن به تک تک دانش آموزان درعمل
- پرهیز از هر گونه کینه ورزی با دانش آموزان
- توجه بیشتر به خواسته های دانش آموزان
- استفاده از شوخ طبعی و مزاح به اندازه ی مناسب و به جا و به موقع
باید توجه داشت که شوخ طبعی و مزاح با ریشخند ، متلک و تمسخر تفاوت دارد . شیوه ی اول مجاز است و به جو مثبت کلاس درس کمک می کند ، ولی شیوه ی دوم منفی و بازدارنده ی تفکر و تعمق ذهنی است . به طور کلی شوخ طبعی و مزاح نباید شخصیت و وقار معلم را زیر سوال ببرد .
-نوشتن سخنانی دل پذیر و آموزنده از بزرگان علم و ادب در حیاط مدرسه
- داشتن تابلو اعلانات بزرگ و زیبا برای مطالبی که تا حصول نتیجه ی لازم ، دانش آموزان به آن مطالب مراجعه و توجه داشته باشد .
- تبدیل حیاط مدرسه به فضایی سر سبز و دارای باغچه و گل و گیاه و درخت .
- اجرای برنامه های آموزشی و تربیتی مدرسه با مشارکت و نظر خواهی از عوامل ذی نفع
- برگزاری و مدیریت برنامه های مراسم آغازین (صبحگاه ) و زنگ های تفریح با روش های متنوع و شاد و مناسب
- تقدیر و تشکر از معلمان ، همکاران و یا دانش آموزانی که خدمات شایسته و به موقع انجام می دهند .
